قیس بن ملوح عامریقیس بن ملوح عامری (م ۸۰ق)، شاعر عاشق‌پیشه طایفه بنی عامر در قرن اول هجری قمری بود. ۱ - معرفی اجمالیقیس بن ملوح بن مزاحم بن عدس بن ربیعة بن جعدة عامری مجنون عقیلی جعدی، نام‌های دیگری مانند مهدی، اقرع و بختری برای او ذکر کرده‌اند. وی از طایفه بنی عامر بن صعصعه و اهل نجد بود که در زمان حکومت یزید بن معاویه (۶۰-۶۴ق) و مروان بن حکم (۶۴-۶۵ق) می‌زیست. و معاصر با قیس بن ذریح شاعر بود. وی شاعری عاشق پیشه بود که در عشق لیلی، دختر سعد که از کودکی با هم پرورش یافته بودند، دچار حیرت و سرگشتگی شد و دیوانه گشت و در این حالت همیشه شعر می‌گفت و در بیابان‌ها با حیوانات وحشی همدم بود و با آنها الفت گرفته بود. گاه در شام، گاه در نجد و گاه در حجاز دیده می‌شد. اشعارش فراوان و دارای حسن و ملاحت خاصی است. ۲ - دیوان اشعاراشعار وی در دیوانی جمع‌آوری شده و به دیوان قیس عامری معروف است. [۱۷]
بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۱۹۴.
۳ - وفاتسرانجام وی را در میان سنگ‌های بیابان مرده یافتند و جنازه‌اش را تحویل خانواده‌اش دادند. وی در سال ۸۰ق درگذشت. البته زمان فوتش را مختلف آورده‌اند. [۲۱]
بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۱۹۴.
[۲۳]
دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱۱، ص۱۵۷۲۳.
[۲۴]
سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۳، ق۲، ص۱۲۲.
[۲۵]
قالی، اسماعیل بن قاسم، الامالی، ج۳، ص۴۷.
۴ - پانویس۵ - منبع• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۲۸، برگرفته از مقاله «قیس عامری». رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 80 (قمری) | شاعران عرب قرن 1 (قمری) | شخصیت‌های قرن 1 (قمری) | مؤلفان قرن 1 (قمری)
|